پيش ما سوختگان، مسجد و ميخانه يكيست

حرم و  دير يكي،  سبحه و  پيمانه يكي است

اين همه  جنگ و جدل حاصل  كوته ‌نظريست

گر   نظر  پاك  كني،  كعبه  و  بتخانه  يكيست

هر  كسي  قصه   شوقش   به   زباني   گويد

چون نكو  مي‌نگرم،  حاصل  افسانه  يكيست

اينهمه      قصه       ز سوداي     گرفتارانست

ورنه   از  روز  ازل ، دام  يكي،   دانه  يكيست

ره  هركس  به  فسوني  زده  آن   شوخ ار نه

گريه  نيمه  شب   و   خنده   مستانه يكيست


گر  ز من  پرسي  از آن  لطف  كه من مي‌دانم

آشنا  بر  در  اين  خانه  و     بيگانه     يكيست

هيچ  غم   نيست  كه  نسبت به  جنونم دادند

بهر اين يك دو نفس،  عاقل  و   فرزانه  يكيست

عشق   آتش   بود  و   خانه      خرابي    دارد

پيش  آتش،  دل   شمع و   پر   پروانه يكيست

گر   به   سرحد   جنونت   ببر   عشق    عماد

بي‌وفايي    و    وفاداري     جانانه      يكيست