کودکی هایم    اتاقی      ساده    بود

قصه ای ، دور ِ اجاقی      ساده    بود


شب که می شد نقشها جان می گرفت

روی    سقف    ما   که طاقی ساده بود


می شدم       پروانه ، خوابم    می پرید

خوابهایم      اتفاقی       ساده       بود


زندگی    دستی     پر از     پوچی  نبود

بازی     ما   جفت  و طاقی   ساده  بود


قهر   می کردم    به   شوق     آشتی

عشق هایم     اشتیاقی   ساده    بود


ساده بودن     عادتی      مشکل  نبود

سختی     نان   بود  و  باقی ساده بود